Dla urzędu skarbowego liczy się tylko miejsce zamieszkania pracownika. Nawet jeśli dana osoba nie posiada więc meldunku w miejscowości, w której pracuje, może się tam rozliczyć bez żadnych dodatkowych formalności.
W przypadku właściwości miejscowej organów skarbowych dla osoby fizycznej liczy się tylko miejsce zamieszkania, bowiem instytucja zameldowania jest kategorią prawa administracyjnego, a nie podatkowego.
W związku z tym właściwość miejscową organów podatkowych w sprawach opodatkowania podatkiem PIT ustala się według według miejsca zamieszkania podatnika lub adresu siedziby (w przypadku przedsiębiorcy i podmiotów innych niż osoby fizyczne), ewentualnie według miejsca pobytu osoby fizycznej, jeżeli nie posiada ona miejsca zamieszkania na terytorium kraju.
Zgodnie z ustawą PIT podatek dochodowy od osób fizycznych jest więc zazwyczaj rozliczany w miejscu zamieszkania podatnika w ostatnim dniu roku podatkowego, za który jest składane zeznanie – za zeszły rok będzie to stan na 31 grudnia 2014 roku. Jako miejsce zamieszkania rozumie się przy tym miejscowość, w której dana osoba przebywa z zamiarem stałego pobytu.
W związku z tym nawet bez posiadania meldunku w mieście zamieszkania, podatnik może się w nim rozliczyć – wystarczy, że dana osoba złoży osobiście lub prześle przez internet formularz PIT do skarbówki właściwej dla miejsca zamieszkania i w odpowiedniej rubryce poda po prostu aktualny adres zamieszkania. Nie trzeba już oddzielnie składać formularza ZAP-3 (zgłoszenie aktualizacyjne dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej).
Zmiana miejsca zamieszkania w ciągu roku
Jednak jeżeli podatnik zmienia miejsce zamieszkania lub pobytu w ciągu roku podatkowego, zmienia się także właściwy dla niego urząd skarbowy. Właściwość organu podatkowego ustala się wtedy na podstawie miejsca zamieszkania lub pobytu w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego zaliczki na podatek dochodowy.
Dla podatnika oznacza to, że nawet jeśli w ciągu roku kilkakrotnie zmieniał miejsce zamieszkania, to rozlicza się w urzędzie właściwym dla niego w ostatnim dniu roku podatkowego, za który składa rozliczenia, czyli w tym wypadku 31 grudnia 2014 roku.
Źródło – Gazeta Prawna
